Ο Ιωάννης Μεταξάς και οι μαθητικές παρελάσεις

Τα τελευταία χρόνια με την ευκαιρία κάθε επετειακού εορτασμού του Ελληνικού Έθνους εμφανίζονται διάφοροι κονδυλοφόροι πανειδήμονες επί των ιστορικών, πολιτικών, γλωσσολογικών, επιστημονικών κλπ θεμάτων και πασχίζουν να διαφωτίσουν τον λαό  σχετικά με τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα, του νεότερου ελληνισμού. Ένα από αγαπημένα τους θέματα είναι οι μαθητικές παρελάσεις, οι οποίες κατά την άποψη τους είναι μιλιταριστικές και καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η άποψη αυτή για τις παρελάσεις είναι καθ’ όλα σεβαστή, ο καθένας άλλωστε μπορεί να υποστηρίζει ό,τι θέλει, αρκεί τα επιχειρήματα του να μην είναι σαθρά, αντιεπιστημονικά και ψευδή.  Αλλά ας δούμε πως τοποθετεί το ιστορικό των μαθητικών παρελάσεων, ένας από τους πιο αντιπροσωπευτικούς εκπροσώπους των «διαφωτιστών», ο προσφάτως ιαθείς «Ιός της Ελευθεροτυπίας» :

Πιστοποίηση και Αξιολόγηση νομισμάτων

Σύντομη ιστορική ανάδρομη

«Πρῶτοι δὲ ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν νόμισμα χρυσοῦ καὶ ἀργύρου κοψάμενοι» Ηρόδοτος

Το έτυμο της λέξης νόμισμα προέρχεται από το «νέμω > νόμος, νομός > νόμισμα. Δηλαδή τα νομίσματα αναγνωρίζονται ως προϊόν κοινωνικών συμβάσεων με δεδομένες αξίες στις συναλλαγές. Πιο απλά νόμισμα = το νενομισμένο ήτοι το επιτρεπόμενο μέσο στις εντός νομικής ισχύος συναλλαγές. Τα νομίσματα στην αρχή ήταν πρωτόγονης και χονδροειδούς μορφής και σχήματος με την πάροδο του χρόνου έγιναν τα κομψά καλλιτεχνήματα που χρησιμοποιούμε μέχρι τις μέρες μας. Όταν παρουσιάσθηκε η ανάγκη για ένα μέσο συναλλαγών το οποίο θα αποτελούσε μια ανεξάρτητη αξία σε αντίθεση με την ανταλλαγή προϊόντων, τότε εμφανίστηκαν τα πρώτα νομίσματα. Τα πρώτα εκείνα νομίσματα (16ος – 14ος αι. π.Χ.) είχαν την μορφή και το σχήμα τεντωμένων δερμάτων ζώων (μιας και με τέτοια γινόντουσαν προγενέστερα οι συναλλαγές) και ονόμαζαν «Τάλαντα» ή «Πελέκεις» (χύματα χαλκού), ήταν ιδιαίτερα ογκώδη και βαριά και κατασκευάζονταν από διάφορα μέταλλα κυρίως από χαλκό ή ορείχαλκο (και πιο σπάνια από χρυσό). Στην συνέχεια τον 7ο αι. π.Χ. εμφανίζετε ο «Οβολός» (ή Οβελός) που ήταν ένα μακρύ ραβδί από σιδερό με αιχμηρή την μια άκρη και πεπλατυσμένη την άλλη (σαν μια σούβλα). Ο Οβολός ήταν η μικρότερη μονάδα συναλλαγής, έξι οβολοί (δηλαδή όσους μπορούσε να πιάσει η παλάμη ενός άνδρα) αποτελούσαν μια δραχμή (από το ρήμα δράττω δηλαδή πιάνω). Στην συνέχεια τα νομίσματα αποκτούν κυκλικό σχήμα και παίρνουν μια ωοειδή μορφή, από τα μέσα του 7ου αι. π.Χ. και με την πάροδο του χρόνου αποκτούν την σημερινή τους μορφή.